Të dashur vllezër/motra në Islam,vrapimi pas ahiretit dhe abstenimi nga kjo botë mund të arrihen vetëm në dy mënyra:
1.Një shikim i kujdesshmëm i Realitetit të dunjasë dhe se sa shpejtë kalon jeta,sa shumë dhimbje,brengosje dhe situate të vështira duhet që t’i përvuan,kur njeriu vrapon mbas kënaqësive të saja,të cilat shpejt kalojnë ,dhe të cilat s’lëjn gjë mbrapa përveç se një zemër të thyer.Kush vrapon mbas bukurive të kësaj bote, është gjithnjë i preukupuar me to,deri sa nuk i ka në dorë,dhe kur ,i posedon ato, është vazhdimisht në hallë,nga humbja e tyre.Si mund të jet njeriu i tillë i kënaqur?
2.Një shikim i vëmendshëm i realitetit të ahiretit,që është e pa shmangshme dhe e përjetshme dhe që i mban të gatshme dënime dhe shpërblime të ndryshme dhe se sa i madh është dallimi ndërmjet ndëshkimit dhe shpërblimit në dunja dhe ahiret.
Në Kur’an thuhet që:
“E dihet se jeta e botës tjetër është më e dobishme dhe e përjetshme.”(87;17)
Hasan el Basriu(r) ka thënë:”Sa e mire është kjo botë për Mu’minin ,pasi që, ai e shfytëzon për ta përgaditur furnizimin për ahiret.Dhe,se sa e keqe është kjo botë për qafirin ,pasi ai,e shfytëzon për ta përgaditur furnizimin për Ferr.”
Ai po ashtu ka thënë:”Në këtë botë Mu’mini është si një i burgosur,e bën më të mirën,për t’u çliruar dhe ai ndjehet i sigurt,vetëm atëherë kur e takon Allahun Fuqiplotë.”
Ibn Mesudi(r) ka thënë:”Në dunja është secili vetëm një musafir dhe pasuria e tij është e huazuar.Musafiri do të shkoj,sikur edhe pasuria duhet të kthehet(shpaguhet).
Në jetën e Ringjalljes është vetëm kusuri,shpërblimi i caktuar.Kur të ngritet Dielli i ahiretit nuk ka më vepra,por vetëm vlerësimi,mirëpo tani në këtë jetë,kemi vetëm veprat,mirëpo pa vlerësim.
Prandaj,neve duhet që kohën e jetës sonë,ta kalojmë duke bërë vepra të mira,para se të kaloj koha,dhe ne duhet të përgaditemi për vlerësimin e tyre,para se të filloj ajo.
Të dashur vllezër/motra në Islam,shikoni njëherë vitet e jetës suaj,të cilat tani më kanë shkuar,dhe sa shpejt kanë kaluar me gëzime,brengosje,me kënaqësi dhe hidhërime,ndërsa gjykimi i tyre ka për të ardhur.
Një poet ka thënë:”O ti që i don kënaqësit e kësaj bote,mos u gëzo për to,sepse ndryshon aq shpejt sa për secilin është e dukshme.Sa shumë njerëz kanë ngrënë mjalt që ua ka përgaditur vdekjen?”
“Mbronu nga dunjaja,sepse magjia(sihri)e saj është më e fort se sa ,ajo e Harutit dhe Marutit.Këta dy mund të ndanin gruan nga burri i saj,ndërsa dunjaja e ndanë njeriun nga Krijuesi i tij.”
Ebu Derda(r) ka thënë:”Secilit njeri i mungon dija dhe urtësia:Nëse pasuria e tij shumohet,ai gëzohet edhe pse ai ditë e natë punon,për ta shkurtuar kohën e të jetuarit.çfar i shërben atij ,që pasuria i shtohet dhe koha e të jetuarit i zvogëlohet?”
Shumica brengosen dhe nevrikosen,nëse nuk arrijnë ndonjë kënaqësi të kësaj bote,mirëpo shumë pak brengosen për kohën e të jetës që shumë shpejt kalon.
