Nese je duke menduar dhe
nuk ke gjume ne sy
Dil ne dritare dhe meri
henes puthjen qe i dhashe
per ty

Perhere ne zemren tende

Nese je duke menduar dhe
nuk ke gjume ne sy
Dil ne dritare dhe meri
henes puthjen qe i dhashe
per ty

Nese hena ka rene ne mendime
thuaj yllit te sjelle
buzeqeshjen time

Nese ylli eshte i merzitur
dhe sheh me vemendje
Atehere me gjen perhere ne zemren
tende

A te ze gjumi valle,
kur prane s me ke mua?
Une gjumin e kam çuar ne djall
qekur kam filluar te te dua

A ke force te qeshesh
kur je pa mua?
Sepse une mes lotesh,
vuaj mallin per buzet e tua

A ke shpirt te me duash
kaq sa une te dua?
A e di c do te thote te vuash
veç per fjalen te dua
?!

A ke force te m efalesh parajsen?
Une ti kam falur te gjitha ty
trupin,shpirtin,zemren...
Une jam e jotja,jetoj per ty

Do ta dish se sa te dua?

Heshtjen e ke pyetur valle?

I beson gojes e zemres qe te do aq shume
e papritur cdo gje ne kete
bote te ndale?

Te ngrij mbi fjale....................
...mbi fjale qe shume njerez flasin verdalle,

mbi fjale qe ste lene te me degjosh zerin e mekur....
fjale te mekura mbi trotuar....

Te ngrij fjale e gjore me mallkim te dhene mbi buze,
se zemer duhet te shohesh se kujtimi eshte kujtim
dhe sdo te kete jete me kurre.........

I beson eres kur valevidet e hedh tutje gjethe e ngadale kur hedh hapin ti
shoh trishtim e kete sta lejoj kurre...

Doren ma shtrengo fort kur mbi trotuare
te dy ecim heshtur pa fjale .....

Mos fillo te qash kur me sheh ne sy
e kupton se sa shume prane teje jam...

Sa mall kam per ty,sa mall ke per mua!keshtu qenka lind keshtu qenka shkrua.keshtu e fillova kete jete pa ty,sa mall kam qe s'te shof me sy.ne enderre te pashe dhe me gezime u zgjova,kur hapa syt ty nuk te shikova.u ngrita nga gjumi dhe me uri te kerkoja ,por kjo ishte e pamundur qe ty te te shikoja.po vjen festat une i vetmuar ty ste kam pran kujt ti them gezuar!largimin qe do ikshe ti nuk ma tregove kjo ishte nje suprize qe ti me ofrove! sa me mungon sa te mungoj!

Nese prej meje mendja s'te hiqet,
Nese per mua zemra te digjet,
Ateher afrohu dhe me prit pak mua,
Se do te vij ngadal qe te them TE DUA

---------------------

Te puth buzen qe te flejsh embel,
Te puth syrin qe te shofish enderr,
Te puth faqen qe te ndjehesh mir,
Me 1000 puthje te them naten e mir.

---------------------

Të dua, për ty vuaj!
Të dua, për ty shkruaj!
Të dua, për ty ëndëroj!
Deri në vdekje ty s’të harroj!

-----------

Një ditë Zoti po mendonte,
diqka zemrës time ti dhuronte..
te gjith engjujt rreth vetës mblodhi
dhe për zemrën time vetëm ty të zgjodhi.

-----------

Ti fali syt, nëse ti i shikon!
Ti fali duart, nëse ti i shtërngon!
Ta fali shpirtin, nëse ti më përqafon!
Ta fali zemrën, nëse ti më don!

-----------

Në mes të natës po kërkoj dritë..?
Në mes të borës po kërkoj ngrohtësi..?
Në mes të dimrit po kërkoj veren..?
Në mes të zemrës tënde s’mund ta gjej vetën..?

Dashuria ben boten te rrotullohet ose e thene ndryshe Love makes the world go around Gold makes the world go around tooDashuria eshte cmenduria e nje njeriu per aq kohe sa e jetondashuria s'eshte egoistemenyra me e mire per te dashuruar eshte te dashurosh sikur s'ke qene lenduar asnjehereKur je i trishtuar shih ne syte e atij qe dashuron dhe ne ato sy do te gjesh forcen per te buzeqeshurNdoshta eshte budallallek te qash per dike, por eshte e mrekullueshme te mendosh qe lotet mund te thone ate qe fjalet s'e thone dot kurreKurre mos ji i friksuar ti thuash dikujt qe e do, ata mund te ta thyejne zemren, por ti mund te thyesh te tyren nqs nuk ja thuajDashuria sheron njerezit, te dyja palet, edhe ata qe e japin dhe ata qe e marrinDashuria nuk ka te beje me ate cfare ti pret te marresh, ajo ka te bej me ate qe ti do te japesh- e cila eshte gjithcka

hpirti i vogel te dua deri ne rrahjen e fundit te zemres. Deri ne lotin e fundit te syrit. Deri ne buzeqeshjen e fundit te shpirtit.
~
Nuk te kerkova!
Por te gjeta!
Nuk jetova kurre me TY!
Por me ty shpirterisht jetova!
Nuk u ndava kurre prej teje!
Por askurre s`u bashkuam!
Nuk me ke asnje detyrim!
Por jam une qe i kam detyrime vetvetes
dhe TY!-Respekt mbi te gjitha!
~
Nese do te dish sa me mungon, perpiqu te mbledhesh pikat e shiut.
Ato qe arrin te mbledhesh tregojne sa shume te mungoj une ty.
Ato qe nuk arrin dot te kapesh tregojne sa shume ti me mungon mua.
~
Mos kerko ate qe do duash,se perfundon duke dashur ate qe gjen!

Nuk të dua më, o jetë,
as nuk dua në ty të rrojë,
ngase je e pavërtetë,
e përse në ty të jetoj?

Tani se dua as dritën e diellit,
se dua më as dashurinë!
edhe nëse jetoj në zjarr të tmerrit,
më me ty s'dua të rri.

Mos vajtoni as ju oj qyqe të mjera,
se s'dua t'ju dëgjoj as zërin më,
se lumturinë më mori era,
e në këtë jetë më askund vend nuk zë.

Po bëjë lutje, e pse o Zot s'më dëgjon,
po e thërras vdekjen, e nuk po vjen?
E çfa tjeter gje tani nga unë kërkon,
kur e gjithë rininë më shkatërron?!

Mjaft o jetë më mundove,
s'më le vend askund në këtë botë,
mjaft dhembje më shkaktove,
e dhembjen time e dëshmojnë këta lotë.

O, mos ago as ti o dritë,
se më shumë më pëlqen nata,
errësirën tani jam duke e pritë,
ngase kurrë lumturi në këtë jetë nuk pata.

Ah sikur ta dije, se sa të urrej,
t'ma merrje shpirtin këtu tek shkruaj,
që ti s'më do mua, unë e vërej,
e përse më lë që të vuaj?

Ka kohë që po të kërkoj,
e askund nuk po të gjej,
në çdo vend po gjurmoj,
Vallë Ku je mshef
Po Tek unë nuk pate mëshirë,
që në këtë moshë ta urrej jetën,
të vdes ndoshta është më mirë,
nga ky tmerr ta shpëtojë vehtën.

Mos ke mëshirë për mua,
eja e më shpëto,
se jetën më se dua,
të lutem, mos më ler me te jetoj
Më shpëto nga këto vuajtje,
nga këto lot, nga ky pikëllim,
ah, moj mendje çfarë nuk bluajte,
në këto ditë, që po ngdhinë.

Ka filluar të bëhet ditë,
ah, moj natë ti mos kalo,
eja vdekje, se jam duke të të pritë,
mos kështu, mos më ler te jetoj

Mjaft më tradhëtove mbi këtë dhe,
mjaft më le duke të pritur,
jo, për mua s'ka ditë të re,
se drita ime tani është fikur.

Po të kërkoj në dritë të qiriut dhe në mesin e humnerës,
të lutem, eja e mos më tradhëto,
eja e merre këtë shpirt të fatëzezës,
e nga këto vuajtje më largo.

Unë jam një mjerë,
në këtë botë jam pa dashuri,
e pa fat unë paskam qene
që t'mos njoh unë kurrë lumturi.

Nuk dua më të pres,
nuk dua më të jetoj,
por dua që të vdes,
se të nesërmes nuk i besoj.

Të prita dje, të prita dhe sot,
do të pres ndoshta me vajë e lotë,
por kur vdekja më afrohet,
atëherë ndoshta do të pendohem
Oh, të lutem më trego se ku je,
se nga malli do të verbohem,
të lutem eja, se të pres,
se zemra e shpirti do t'më shkatërrohen

Por ja, jeta me zhgënjeu,
na largoi të dy, të dy
zemrat na i theu, dhe s'dua që kësaj jetë t'i thojnë,
kur njëri larg tjetrit po jetojmë.

Në atë çast unë ndihmë kërkova,
para Zotit u gjunjëzova,
O, Zot! Në zemër një plagë të rëndë e kam,
edhe në këtë jetë mallkuar jam.

Në shpirtin tim, fle zemra jote,
dhe tani jetoj vetëm me shpresë,
kjo dritë s'më lë vend askund,
prandaj më mirë është që të vdes.

Me lotë filloj të shkruaj,
me shpirt po digjem, e me zemër vuaj,
përse kjo jetë më tradhëtoi,
e përse tani të jetoj?

Vuajtja tek unë gjithmonë mbretëron,
e rruga e varrit më përëndon,
më mirë të vdes, se të jetoj,
se këto vuajtje s'mund më t'i duroj.

Përse, o Zot kaq më mundon,
e zemrën dhe shpirtin ma ´,
fatin tim gjithmonë ta vajtoj,
e në rininë time, vdekje të kërkoj.

Mallkuar qoftë emri dhe jeta ime,
mallkuar qoftë kjo jetë me mundime,
gëzim për zemrën time, se di përse s'ka,
kjo zemër e shkretë si lule është tha.

Këtë shpirt të lutem, mos e merr,
se aty jeton një i mjerë,
largoni këto vuajtje, e këto lotë, që kurrë nuk pushojnë,
e pa fat jam në jetë, dhe kur nuk shoh dritë të vërtetë.

E mallkuar është kjo zemër,
prandaj leri këto sy të mallëngjyer,
që edhe njëherë të shijojnë atë dritë të pakët që kisha,
e tani dua që t'më harrosh.

Frymëzimi im i pa fat,
që vjen e më djeg mu në gji,
për kënd të flas, e për kënd të shkruaj,
e përse më bën që kaq shumë të vuaj?

Jam shkrirë, në jetë jam tretur,
e tëra kërkoj të vdes, të shkoj në dhe,
të pushoj, të bëhem tokë,
trupi yt për të më shkelur.

E të bëhem pluhur, që kurrë s'do të kesh për të më vërejtur,
bashkë me pranverë po largohem edhe unë,
kur t'më kujtojnë shokët e shoqët, le të shikojnë në dhe,
se aty pushon një trup, që dikur i deshti shumë,
dhe ja, tani u bë për ta shkelur edhe ju!.

Po nënës time, vallë kush do t'i jep ngushëllime,
në ankthe të jetës le t'më kujtojnë,
nganjëherë le të vjen tek varri,
le ta shiqon varrin tim aty ku shkruan:
"Amanet, më kujtoni nganjëherë"?

Amanet më kujto nganjëherë,
më përqafo prej së largu,
së paku një herë në vit,
se për mua nuk do të ketë as pranverë,
as s'do të zbardh kjo e mjera ditë.

Mos e harro shifrën që të don,
kthema dritën, se ky zjarr më përvëlon,
mos u largo nga gjiri im,
se s'ka kush pas teje, t'më jep ngushëllim.

Përse kështu më tradhëtove,
don që t'ma shuash të vetmën dritë,
zemrën dhe jetën ma helmove,
prandaj kthehu, e mos shko, o shpirt. Të kërkoj vdekjen, më dhimbet jeta,
e kur s'të kam pranë, qajnë sytë e mi,
prandaj prapë më e mirë është vdekja,
kur s'kam ku të gjej unë lumturi.

Në ëndërr të shoh, kur sytë e mi lotojnë,
në netët pa gjumë, ndiej zemrën që vajton,
kërkoj hijen tënde në muret e dhomës sime,
e mëngjesi agon, por vuajtjet nuk pushojnë.

Në lotët e mi, një melodi e re,
ma shuan mallin, nuk më len të vdes,
ditët kalojnë por asgjë nuk ndryshon.

Koha shënon vuajtjet e mia në ditar,
sytë e tu nuk më len të qetë,
ah, ky kujtim
dashurinë e humbur kërkon.

Ky rrembesh shiu, kujtimet m'i riktheu,
ma pushtoi shpirtin zemrën ma theu,
kohën e pranverës së kaluar mua ma kujtoi,
atëherë kur zemra ime në tënden jetoi.

E tani u larguam! Jetë pa mëshirë!
Po bredhi nëpër rrugë, çdo kund po gjurmoj me shpirt të tretur,
në çdo pëllëmb po të kërkoj,
po e thërras vdekjen, nga ky zjarr të më shpëtoj.

Por, vallë! Jeta a sillet me çdokend si me mua,
kësaj bote të hidhur - jetë po i thuhet,
e çfarë, o Zot është ai kur zemrën ta vret
dhe kur ai na mallkon, ndihmë nga ai a kërkohet?

Sytë i kam të mbushur me lotë
dhe kurrë s'më thahen për atë njeri që ma theu zemrën,
dhe më shtyn të qaj,
por më e mirë është vdekja, se e tërë jeta t'më kalon në vaj?!

Unë po vdes, e tani në shpirt të kujt, vallë do të jetoj,
në atë shpirt që desha,
e që kurrë "Të dua", s'më tha,
por tani le të harrohen të gjitha
Nëse ka Zot, në këtë botë,
vallë, pse nuk më dëgjon,
por më len, që të derdhi lotë,
e nga këta lotë, pse s'më shpëton?

Jo! S'besoj më as në Zot,
as në tokë, as në qiell,
vetëm vdekja mund t'më shpëtoj,
nga këto vuajtje t'më largoj.

Ah, jam lodhur nga këto rënkime,
që po shtohen nga dita në ditë
nga këto plagë të zemrës sime,
eja vdekje, çfare po pret me
Eja pra, eja o, vdekje
që sa kohë unë po të pres,
në këto orë të kësaj mesnate,
ty po të pres, që t'më rrëmbesh

Kur te lexosh kete poezi
Dije qe un jam ne vetmi
Qekur u ndame
Asnjeher nuk u pame
Akoma te dua
Perse vuajtje do ket gjithmone per mua ?
Sa te jem gjall ty do te dua
Se je e vetmja per mua
Ndoshta tabi je me tjeter njeri
Nje tjeter qe te dhuron dashuri
Gjera te ndryshme perjeto
Por dije askush ne bot si un s`te do

Kur te lexosh kete poezi
Dije qe un jam ne vetmi
Qekur u ndame
Asnjeher nuk u pame
Akoma te dua
Perse vuajtje do ket gjithmone per mua ?
Sa te jem gjall ty do te dua
Se je e vetmja per mua
Ndoshta tabi je me tjeter njeri
Nje tjeter qe te dhuron dashuri
Gjera te ndryshme perjeto
Por dije askush ne bot si un

Nje shikim i par te dy na rrembeu
Nje dashuri e brishte papritur na genjeu
Me beri te besoj ne dashuri
Me beri te perjetoj nje lumturi
Po ty nuk te pranova
Te thash s`te dua e te refuzova
Kaluan muaj , kaluan vite
E dashurin time nuk e prite
Nuk prite te thoja te dua
Te thoja se je jeta per mua
Ty po filloj te harroj
Nje tjeter do mesoj te dashuroj
Do ti them zemres se ti nuk ekziston
Do ti them asajt se ti dashurin e harron

Nese ti do te me gjesh
me kerko atje
te braktisur te mjere
mes qiellit me re

Nese rruges se gjatë
do te ndeshesh një shpirt te vrare
mos e shif me sy te shtrembert
por i thuaj dy fjale

I thuaj nese te mban mend
e nese vuan për ty
pyete dhe për zemren
që dashuroi dy syte blu

E nese ajo duket e ftohte
e syte s'kane me shkelqim
e ke fajin ti
që u talle me dashurine

Keto fjale që mi tha zemra
edhe spirtit me pikojne
le te jene dhurate për ty
për te bukren kohen tone.

Le te jene si trendafil,
mbaje ne buze e neper goje,
merri mbaji shpirti im
se prej zemres ti dhuroj!

Gjdo petale ka nji mall,
ka nji fjale që ma the mua,
ka një zjarr e një Dëshirë,
që na mbeti pa u shuar...!

Gjith aroma që e kane
ka burimin veç tek ty ,
ne çdo puthje kur u dhame
vjen kjo ere plot dashuri.

Po ti fali keto fjale,
merri mbaji thell ne gji,
si kujtim te kohes tone
le te mbese dhurate për ty

Te lutem moje vajz me trego at verteten
se koha po na shkon
se njeri pa tjeterin nuk mund me jetu

Ti moje vajz e mire
ku je qe spo te sho
ku shkove qaq shpejt
pse po largon pa nje fjal
as ski desht me dhane as lamtumire
te lutem moje vajz mos na lleoj se na dy me shkatru
ndoshta apet te sho
ather pot kallzoj se pa ty nuk mundem me jetu

Vetem dashuri qe kem pas
tash njeri, njerin sdon me pa

Ku ekemi hupe rrugen na dy
qka u bo me ket dashni
pse kshtu perfundon.

Ty po te drejtohem, vajze moj syzeze
me do a sme do, kjo eshte hipoteze

Pamja jote e embel, porsi teoreme
kur te shoh perpara, sikur zgjidh probleme

Ti je elegante, si ekuacion
mesi yt i holle, porsi ypsilon

Supet delikate, pika infenksioni
qafa si cilinder, koka si trung koni

Hunda si segment, porsi rreze drite
veshet simetrike, balli si orbite

Buzet si elips, mjekra si kupole
syte si dy vatra, vetulla paraB*l*

Cmi ke ndare aq bukur, floket si spirale
oj tu thafte dora, si me simetrale

Rreze rrezatojne syt e tu te qeta
njeri rreze alfa, tjetri rreze beta

Per ty psheretimat qe dalin rrethore
hapen vale-vale, si rrathe bashkqendrore

Une e ti, thyese lidhur me nje bosht
ti numeruesi siper, une emeruesi poshte

Po s'ta bera jeten diell si pranvera
c'vite me kane mbetur, mi shumezofte zerua

Dashurise per ty mos ti shuhet vapa
cdo fjale qe te thuash do ta fus ne kllapa

Dhe oh si do rritet me hapa ritmike
sot fuqi katrore, n'mot fuqi kubike

Bukuria jote, bukuri limit
mi perlau ment, gjer ne infinit

Me trete formul, me shkrive te gjalle
si nje copez akull ne plus njeqind shkalle

folme shpirti im, shpirt ne maximum
se pa ty skam gjume, as ne minimum...

Nuk do kesh tjeter, vese shijen e hidhur ne gojen tende,
e te lutem: "Mos hajde duke me thene fjale boshe!"
Tashme ushqehem me ajer dhe mbeshtjellem me re,
duke len menjane te tera fjalet fallse dhe hipokrite.
Afrohu!
Lerme te marr, ate qe me ke vjedhur,
sepse nuk jam me vetvetja.
Jam esenza e flladit te mengjesit,
e shija e gjumit,
sepse vetem aty mund te me gjesh!

Dashuria s´esht borxh qe duhet ta paguaj
Por esht ndjenje e shpirtit
Qe duhet te vuaj
Dashuria s´esht fjale qe per momentin lexon
Por mbetet si plag
E s´ka gje qe e sheron
Dashuria s´esht kule qe vetem 1 vit jeton
Ate e mbjell ne zemer e aty jetonpergjithmon

dashuria eshte si pishina
ku te gjithe bien brenda
une nuk rashe me dashje
por me rreshkiti kemba

MBAHU ZEMRA IME...


Dita me duket e gjate pa ty
nata me kalon me lot ne sy
mbahu zemra ime
se rende shum me je thy

lotet e mi spo ndalen
vuajtjet mua po me falen
malli qe kam ne zemer
krejt e harroi fjalen

ti qe ishe ne zemren time
e tash me le me shum malle
jep pergjigje para zotit
per zemren qe e ke kalle

emi njohur pak si teper
per tu haruar ashtu krejt
Qe sot do te argetohem dhe te betohem pas kesaj vetem do te qesh e do gezohem
Do te genjej si djalli sa te dua
Sic desha me s`do dashuroj
A mund te dua un djale
kur sot nje engjell me tradhetoi
Te vdisja desha dhe te vuaj
me boten desha te luftoj
Dhe te gjithe boten e ureja
qe te te desha ty me fort
Pa ta kuptuar dot mashtrimin te fala shpirtin mbushur plot
Ja njohe ketij shpirti cmimin,ja njohe
Un s`te njoha dot...

Vdekja
Pse oj vdekje askush nuk te don pse gjithkush ty te debon , eja te unë me mall te pres , mos shko te ajo e cila sdon te vdes , nuk don te vdes leje te jetoj eja te unëse fort te kërkoj merrem ne gjum mos ke mëshir eja se jam në momentin e vështir , Në ate moment oj vdekje asgje ste adhuroj vetem ty oj vdekje ty të kërkoj

Unazen e dikujt tjeter ne gisht po e mbaj
SA her qe e shoh me mall per ty qaj
Ti me mungon krejt cka je
Une te kerkoj por askunds`je
Tjetren ne krah e ty ne zemer
Jam mbush me mekate qe s`ju ve dot emer
Po mekati me i madh per mua mbete ti
Po si cohet jeta me kto marrezi
Tjetra me puth buzen e me perqafon
Une mbyll syte mendja tek ti shkon
Rruges i shoqeruar kur dal me ate
Zemra ndalon rrahjet s1dua te shoh asgje
Une te dua ty me tjeter jetoj
Ajo me flet me mua, une emrin tend shqiptoj
Pse qenka nda me hile keshtu kjo bote
Ne moshen me te bukur me jetu me lot

Deri kur ne vuajtje
Deri kur ne vetmi
Deri kur kjo zemra ime
Do te vuaj per ty
KUr mbi varrin tim
Fillon punimi
Kur mbi koken time
Fillon vajtimi
Kur mbi varrin tim
Vendoset kurora
Ateher dije e dashur
Se perjet te harrova

Nga cila fjal ke frik me shum ?
TE DUA apo TE URREJ ?
Cilit veprim i frikesohesh ?
Nga cila ane ke droj ?
Cilen do qe te them ?
Pasi per mua e njejta gje ndodhne te dy rastet
Ne te njejten koh te dua dhe te urrej
Malli per ty shpirtin ma kaplon
E urrejtja per ty syt mu verbon
O zot si mundet te mbaj nje shpirt kaq shum ndjenjave
E si mund te bej ball kaq shum mundimeve
Pse kaq shum t`dashuroj
Kur parajsen n`ferr ma shnderrove
E si mund te urrej