Sa t'kam dashur, s'me besoje
Ti dashnine s'ma vlersoje
Sot me lutesh e pendohesh
Te kam xhan dhe te dua
Veç me ty du me jetua

Here pas here ti leshoja syte
se ne zemren time kishte lindur nje dashturi e re,
nje dashurin e re kishte berthamosur si nje fryt,
sic po rritej sa here qe ishe afer,
sic po te dashuroj hala dhe nga largesia,
nga ky siklet jam bere si femija,
Si nje femije qe e do gjith boten per vete
une pa ty jam si nje e shkrete.
Hajde pra dhe me rri afer,
hajde tani mos mu largo,
se nje pasion si ky se gjen kudo.

E qendis bregdetin e ketij muzgu
me gjurmet e mia, qe prape vetmuese
enden e veniten, si rete mbi horizont,
njera pas tjetres. E behen trishtuese
ato tallaze qe rrotullohen shkumbuese
mbi therrmiat e reres, si çdo sekond,
pa Ty qe vazhdimesine me frymezon.
Nje tjeter bregdet shtrihet pertej.
Gjurmet e tua i shprush e njejta vale,
qe perçart percjell ndjenja te trazuara,
me pulhirten dembele qe dal-ngadale
mesyn drejt diellit qe avis mes duarve.
E palos distancen, se kam shume mall,
te di, se ku mrizon zemra ime e ndare.
Ketu ne skaj te vargut tim çalues,
ky qiell nuk flet por vetem tkurret
ne bluhin e vet, e behet me i thelle
tek me len ne medyshjen e zeze.
Ah qiell, po me gllaberon zjarrin
qe me ndezi madherishem.
Ah muzg, po ma çakerdis fatin
me lojrat e tua
krejt te pa-hijshme,
per nje viktime si mua,
viktime dashurie.

Kur ty s'te shoh ,nuk qaj ,nuk renkoj
Mendjen nuk humbas kur te degjoj
Megjitheate kur kohe ri pa te pare
Diçka me mungon ,ndjej mallin te me mare
Dhe veten pyes une me kureshti
Miqesi te jete kjo ? a dashuri?

Kur dora ime tenden e mbeshtjell
Zhytem e dashur ne paqe te thelle
Dhe jeta shkon e nderohet ne nje ender
Por e zgjon pa pritur rrahja e fort ne zemer
Qe kureshtare pyet perseri:
Miqesi te jete kjo ? a dashuri ?

Kur kengen varg pas vargu per ty ngrita
Nga shpirti poetik diktat nuk prita;
Por i habitur s'mora vesh as vete
Mendimet ,rima ,si erdhen kaq lehte?
Dhe pyeta se fundmi perseri:
Miqesi po me inspiron ? a dashuri?

a pra po e boj i un te castit .


Ti me kerkon poezi
ajo kohe ka kaluar
tani te ofroj vetem dashuri.
Me ty me lidhin kujtime
pa ty ndjehem vetem zemra ime.
Te dua shume shume ne kete jete
ishallah do te jena bashke per jete Very

Thone se nga nje sy mund te rrjedhe vetem lot
thone se loti eshte dicka e kote
dhimbje,vuajtje,trishtim
por jo
ai eshte edhe gezim!

Mesnate. Yjet kane qendisur qiellin
Ne mua trishtimi qendis paje nuserie
Dritarja e vjeter me priti edhe sonte
Trupin me erresire ma mbeshtolli, ne shenje miqesie.

Strofull vuajtjesh! Ec neper kohe... e humbur!
Janaret s’prekin dot fundin. Ne cdo hap, acar.
Dhembja e shperndare kudo porsi polen
Dhe loti qe stoikisht besnik qendron, perdore me mban.

Horizonte te reja para meje, rruge te gjata, te largeta...
E kembet e mia?! O Zot!
Gjithe jeten gurishtave kam ecur, neper tragjedi
Gishterinje te gjakosur kane shenuar hapat e mi.

Ngre dolli me naten
Me fund e pi kupen plot zhgenjim
Per fatin, qe kurre doren s’ma zgjati
Pak meshire per mua o Nate, me servo nje kupe harrim!

Ne pellgje harresash dua te zhytem
Ta le pas mallin qe djeg per ty
Per nje cast nga kujtesa ime te zhdukesh
Mbase shpirti do me gjeje qetesi!

Por, une e di qe s’te shkul dot nga zemra
Thelle brenda meje ti ke zene vend
Le te dehem, cmendem a harrohem
Bota ime mban emrin tend!

Vulen e fatit kam varur ne qafe
mbylla porten per te mos u kthyer me
kembezbathur ec ne naten pa hene
rrugeve qe nuk di ku me do me lene.
Rrugeve te qytetit tim
qe cdo here me shume i huaj me ngjan
mes turmash genjeshtare
qe endrrat m'i shkaterruan.
Ky shi i lehte qe flladit naten
cuditerisht sonte nuk me lage
brenda meje vazhdon furtuna
une vazhdoj permes shiut qesharak.
Kujtimet per ty
i rendita ne muret e zemres
nese do kesh mall per mua
kornizat do ti gjesh aty
ku dikur i kalonim mbremjet!

per ty qe s`te kom afer


Pse nga larg je duke me shikue
afrohu afer se nuk kom me kallxue
ne mujsha me te shti me fol ni her
skom me te lan deri ne Pranverf

Veq një fjalë deshta me ta thene,
Tyy s'te nderroj me askend
me kan then se te njohin ty
te njofin tan si gaca nen hi.

Ahhhh medet, ahh medet o për ty
jam betu, se nuk ke ku me shku
Ahhhh medet, ahh medet o për mu
jam betu, se ma ty s'kam me te leshu.

rruges kur ti po kalon
me bisht te syri po me shikon
kie me ardh ti një dit
s'kam hiç nevoje me ta lyp.

Vec një gje une po ta them
e mbyllim ketu kete tem
mbaje mend mirë ti ket fjalë
se po hyne mrena, ma skie me dal.

per ty

Kalon ne rruge vetem qeshesh
sikur mes nesh asgje ska ngjare
sikur ste desha sikur sme deshe
per aq koh sa nihemi bashk
Pse sillesh si i marre?
Dhe nuk thua se me urren
Une nuk te kom dashur
veten tende pse e genjen?
Kur mes shokesh ti qendron
pse tregohesh e gezuar?
Dhe kur mua me shikon qesh
sikur gjitheqka eshte harruar…
Une e di kur je veten,
edhe thua pse se thash te verteten