Azem Shkreli ze vend ne krye te poezise aktuale shqiptare. Krahas cilesise, poezia e Shkrelit shenoi kthese ne rrjedhat e poezise ne Kosove: e zgjeroi spektrin tematik; e subjektivizoi dhe intimizoi heroin lirik dhe eka eshte me me peshe, solli nje ndjesi te re, te mprehte ndaj gjuhes, ndaj fjales. Keshtu, ajo i hapi rruge bindshem poezise se viteve pesedhjete, te ngarkuar me patosin e euforise kolektive.


Azem Shkrele lindi me 1938 ne Rugove te Pejes. Shkollen fillore e kreu ne vendlindje, ndersa ne Prishtine ai vazhdoi shkollen e mesme per te vazhduar fakultetin Filozofik, degen e gjuhes dhe te letersise shqipe. Per shume vjet ai ka qene kryetar i shoqates se Shkrimtareve te Kosoves, drejtor i Teatrit Krahinor ne Prishtine dhe themelues e drejtor i Kosova Filmit. Vdiq ne pranveren e vitit 1997.
Ka botuar keto vepra ne poezi Bulzat (1960), Engjujt e rrugeve (1963), E di nje fiale prej guri (1969), Nga bibla e heshtjes (1975), Pagezimi i fjales (1981), Nata e papagajve (1990), Lirike me shi (1994), Zogj dhe gure (1997). Ne proze: Karvani i bardhe (1961), Syte e Eves (1975), Muri perfundi shqipes Shtate nga at, si dhe dramat: Fosilet (1968), Varri i qyqes (1983) etj. Poezite e tij jane perkthyer ne shume gjuhe te huaja.
Shfaqja e Azem Shkrelit si poet, perpos qe perputhej me ardhjen e talentit te fuqishem, shenonte njekohesisht kthesen e pare drejt hapjes dhe modernizimit te poezese shqipe te Pasluftes. Shkreli u ngjet natyrshem ne kulmet e poezise se sotme shqiptare dhe kete vend ai e konsolidoi dhe e perforcoi nga njera veper poetike ne tjetren, deri ne ate te fundit, qe e la doreshkrim "Zogj dhe gure", botuar me 1997.

Veprimtaria ne poezi dhe ne proze e Azem Shkrelit ne fund te viteve pesedhjete dhe ne fillim te gjashtedhjetave, shenon kthese cilesore dhe kthese ne praktikat krijuese letrare. Gjate viteve pesedhjete, si gjimnazist, Azem Shkreli, ka mundur te lexoje nga letersia e kohes ne gjuhen shqipe nje poezi tematikisht te kufizuar, me strukture dhe sajim artistik gjuhesor pa origjinalitetin e duhur. Ne proze gjendja ishte edhe me e varfer. Me perjashtim te ndonje emri, (Hivzi Sulejmani) ajo pak proze e autoreve jo fort te talentuar, kryesisht trajtonte tematiken e luftes dhe te fitores permes rrefimit klishe bardh e zi dhe te metodes se realizmit socialit.
Keshtu Azem Shkreli shenoi kthesen e pare me te rendesishme ne poezi, ne radhe te pare, duke e eliruar Unin lirik intim nga ai kolektlv, duke selitur ne te temen e dashurise per vendlindjen dhe duke portretizuar njeriun e truallit rugovas, me ngjyrimet e tradites dhe te lashtesise, dashurine per vashen, liriken peizazhiste, etj. Nga ana tjeter thyerjen e pare te madhe ne letersine shqiptare, kosovare, Shkreli e beri me romanin "Karvani i bardhe" si edhe me tregimet e perfshira ne vellimin "Syte e Eves", qe qendrojne nder me te realizuarat ne prozen tone te shkurter...