‹ Poezi Islame

Titulli: ‹ Poezi Islame Sun Feb 14, 2010 3:45 am

First topic message reminder :

Mos harro se vjen dita

A s'më thua o njeri
Pse Allahun e harrove
Pse nuk shkove rrugës së Tij
Por shejtanin e pasove.

Pse harrove amanetin
Në Ezel që ia ke dhënë
Pse ti ike prej rahmetit
U mashtrove me dynjanë.

Pse s'u ndale me mendue
Se n'këtë botë je udhëtarë
A harrove o i mjerë
Para Zotit që ke me dalë.

Në këtë botë ti veç punove
Pa mendue se ke me vdekë
Fjalët e Zotit i harrove
Se n'dhe trupi ka me t'u tret

Po ti dije ore vëlla
Për pendim kurrë nuk është vonë
Me lot në sy gjithë duke qarë
Ktheju Zotit mëshirëplotë

Fytyrën tënde ti ndriçoje
Me namaz dhe ibadet
Jetën me Kur'an kaloje
T'jesh i lumtur në Ahiret.

Titulli: Re: ‹ Poezi Islame Sun Feb 14, 2010 4:27 am

Namaz...Namaz...

Kur te godet frika,
Dhe te rrok merzia,
Pikellim e merthim,
Kthehu vrap ne pendim.

Mos thuaj u pendova,
Psikologun e konsultova,
Psikiater e terapi,
Me largu pak merzine.

Namaz o njeri....
Kafkat n’tok me shpejci,
Mos mendo per fjalen dy,
Por perulu me knaqsi.

Nese don te ndiesh knaqesi,
Dhe te gezofsh lumturin,
Harmoni,t’gjitha miresit,
Me namaz kerko njeri…

Cetso shpirtin ne brendi,
Dhuroj zemres krenari,
Begati prej Madherise,
Ke Namazin o Njeri...

Titulli: Re: ‹ Poezi Islame Sun Feb 14, 2010 4:27 am

EMRI I ZOTIT

Zot i vërtetë,
Bota e tërë
Gjithë ç'ke bërë
E ç'ka në jetë
Të gjitha ç'janë
Yje dhe diej,
E dhé e qiej,
Një gjuhë kanë,
Që thotë emrin tënt!

Ngado që shikonj,
Atë emër dëgjonj.
E shoh më ç'do vënt.
Dheu, që rrimë ne,
Duke mbleruar,
E kam dëgjuar,
Që thotë se ç'je.
Yjtë me dritë,
Duke kërcyer,
E duke kthyer,
Nat' edhe ditë,
Re me gjëmim
Zoqtë me fjalë,
Deti me valë,
Lumi me rrëmbim
Lulja me erë,
Dhe me bukuri,
E me mituri,
Kur çel në verë,
Emrin tënt thonë,
Ty të tregojnë
E të lëvdojnë,
Ty gjithë monë!
Po njeriu, o Zot!
S'ta di emrin tënt,
Se s'gjendet me mënt.
Ah! S'e thotë dot;
Njeriu nukë munt,
Se gjuhë s'i dhe
Që të thotë ç'je,
O fuqi pa funt!
Dielli kur del,
A tek perëndon,
Zogu kur këndon,
E gjethi tek çel,
Bukur tregojnë,
Emrin që ke,
Rrëfejnë ç'gjë je,
Dhe më gëzojnë.
Në gjithë botë
Vetëm njeriu s'di
Rri si çilimi
E s'mundet ta thotë!
Me zë të zjartë,
Donja të flisnja,
Edhe t'i grisnja,
Retë si kartë,
Si vetëtima;
Apo si lumi,
Që s'e zë gjumi,
Me oshëtima!
Falmë nga togu
Q'është e ç'shohëm
Nga gjithë ç'njohëm,
Zën' e një zogu,
Të rri më një vënt,
Edhe më lerë,
Të them një herë,
Një herë emrin tënD.

Titulli: Re: ‹ Poezi Islame Sun Feb 14, 2010 4:27 am

FALË TË QOFSHIM

Zot i dashur,
Ty të falem në këtë jetë,
Na mundësove,
Ta zgjedhim,
Rrugën e vërtetë.

Zemra qanë,
Shpirti digjet,
Sytë lotojnë,
Veç në rahmetin tënd o Zot,
Ne të gjithë shpresojmë.

Vdekjen , jetën,
Sprovë e bëre ti për ne,
Lumë për atë,
Që jep provimin,
Në këtë fe.

Gjitha të mirat,
Në këtë jetë,
Që i ke dhënë,
Na tregove se,
Të numruar ato s’kanë.

Falë të qofshim,
Zot i dashur,e i vërtetë
Na i zbardhë fytyrat,
Si në këtë botë,
Edhe në atë jetë.

Titulli: Re: ‹ Poezi Islame Sun Feb 14, 2010 4:28 am

ZEMRA IME

Zemra ime është përmallu
Që me ty nuk është taku
Zërin tënd ta kish ndëgju
Ahmed o Muhamed.

Sytë e mi janë duke qa
Që ty nuk të kanë pa
O i dashuri Mustafa
Ahmed o Muhamed.

Ti je ylli që ndricon
Ti je aj që na gëzon
Ti cdo dhembje e shëron
Ahmed o Muhamed.

Shpyrti im më digjet flakë
Sa herë që të coj salavat
Të kujtoj unë ditë e natë
Ahmed o Muhamed.

Një dua e bëjë gjithmonë
Që allahu të na mundëson
Në xhenet të na bashkon
Ahmed o Muhamed.

Titulli: Re: ‹ Poezi Islame Sun Feb 14, 2010 4:28 am

NE SHIKONIM

Unë kam frikën Tënde
Si do të përgjigjemi në Kijamet?

Kur Motrat dhe nënat tona u dhunuan ne shikonim
Kur Vëllezëri tanë u sodomizuan, ne shikonim,
Kur Pleqët tanë u masakruan, ne shikonim.
Kur Muxhahidinët u torturuan ne shikonim,

Kur fëmijve u pritej koka ne shikonim,
Kur Uraniumi digjte brendësin e tyre, ne shikonim,
Kur barqet e shtatzënave hapeshin ne shikonim,

Kur foshnjet hudheshin në vdekjen e tyre ne shikonim,
Kur nëna e tij shtrihej e përgjakur dhe pa ndjenja ne shikonim,
Kur fëmijët nuk mund të flinin për shkak të masakrave qe i kishin dëshmuar,
ne shikonim,

Kur granatat eksplodonin në oborret e shkollave ne shikonim.
Kur ai dëshmoi për dhunimin masiv të nënës së tij ne shikonim.
Kur fëmijët mbetën pa të folur për shkak të krimeve të papërshkruara,
ne shikonim

Kur foshnja u shkel para nënës që bërtiste , ne shikonim.
Kur fëmijët u ndalën nga të buzëqeshurit ne shikonim,

Kur djelmoshat u detyruan ti rrokin armët për ti mbrojtur grat, ne shikonim.
Kur vëllau i saj është përdor si mburoj e gjallë, ne shikonim.
Kur vendi Musliman është okupuar dhe terrorizuar, ne shikonim.

Kur ajo u dhunua në moshën 4 vjeqare ne shikonim
Kur vëllaut të saj iu pre koka dhe u djeg, ne shikonim.
Kur pamë Muxhahidinët duke sakrifikuar jetrat e tyre për Ahiret, ne shikonim.

Kur ne u thirrëm për në Xhihad ne shikonim.

O Allah, ne shikonim dhe nuk i vum veshin.
Ne derdhnim lot përderisa ata po derdhshin gjak për Ty o Allah!
A do të na falish neve? O Allah a do të na lëshoj ndonjë shikim i Dërguari i dashur i Islamit?

Kur Umeti poshtërsohej ne shikonim.
Prap se prap ne e quajm vetën Musliman.
Dhe këtu qëndrojm, dhe përsëri shikojmë.

Autori: Nga njëri i cili pohon të jetë robi Yt.

Titulli: Re: ‹ Poezi Islame Sun Feb 14, 2010 4:28 am

MBULESA ISLAME

margaritar te cmuar jane syte e zemres,
kerkojne kengen e bilbilit,
gur i cmuar ne mesnate,
per ta nxitur sensin...
u dashurova ne fjalen e thene,
per te qene i uruar,
mbulohu moj moter per All-llah,
qe ta flijosh fjalen e trimeruar...
keto filiza zemre qe na trimerojne,
ato perla te bukurise,
ajo ngjyre e kendshme,
me mallengjen per diturine...
ari gur i cmuar,
zemra e mbuluar,
dy te kunderta jehojne,
ata All-llahun kerkojne...
krenare une jam,
qe ekzistoj per All-llah,
ma kane inat gjallesat e qiellit,
terbohen gjarperinjte e tokes...
pasqyre e ummetit jam,
bukuria eshte melhem,
i frikohem All-llahut kudo shkoj,
se AI mbulesen na urdheroi...

Titulli: Re: ‹ Poezi Islame Sun Feb 14, 2010 4:29 am

Bindju Allahut
Nëse dëshiron të jetosh
Në rrugë të drejtë
Bindju Allahut
Me sinqeritet.

Mos e bëjë atë që
Ai të ndaloi,
Se Allahu ta deshi të mirën
Më shumë se sa vetes ti ia dëshiron.

Të jetë puna jote
Veç për hir të Tij
Se shpërblimi nuk do të mungojë
E do të jetë pa kufi.

Adhuro Allahun,
Që të kesh dobi
Atë ditë kur s’do të ketë hije
Përveç hijes së Tij.

Titulli: Re: ‹ Poezi Islame Sun Feb 14, 2010 4:29 am

Eshte Drite e Zotit

Është dritë e Zotit
Rrugën na ndriçon,
Nga terri i kobshëm
Të gjithëve na shpëton.

Më e vleshmja dhuratë
Nga i madhi Perëndi,
Amanet i parë dhe i fundit
Për krijesën njeri.

Që nga hazreti Ademi
Njeri e pejgamber i parë,
Kjo e vërtetë nga All-llahu
Përherë është shpallë.

Sa herë që njeriu
Është tjetërsuar,
Pejgamberi i kohës
E ka udhëzuar.

E ka udhëzuar
Njeriun e shkretë,
N’udhëkryqe të jetës
Sa herë që ka mbetë.

Në formën e përsosur
Kjo Fe e Vërtetë,
Ju shpallë e plotësuar
Të Lavduarit-Muhammed.

Këtë e dëshmon Kur’ani
Fjala e Perëndisë,
Të vërtetën e plotësuar
Që ia shpalli njerëzisë.

Kush është besimtar
Le të jetë krenar,
Aq më tepër vlen
Kur t’jetë atdhetar…!

La ilahe il-lall-llah
Muhammedur-resul-ullah.
Fjala e dëshmisë
Shenjë e dashurisë.

Rreze e jetës
Thelb’i së Vërtetës.
Gur’i besës
Shkëndijë e shpresës.

Dritë e amshuar
Zjarr i pashuar
Gjurmë ndër shtigje
Urë ndër brigje.

Dy emra në fjali
Më e shtrenjta stoli.
La ilahe il-lall-llah
Muhammedur-resul-ull-llah.

Titulli: Re: ‹ Poezi Islame Sun Feb 14, 2010 4:30 am

أُظهر الانشراح للنــاس حـتى يتمنــوا أنهم في ثيابي

لو دروا أني شـقي حزين ضاق في صدره فسيح الرحاب لتناءوا عـني

ولم يقربوني ثم زادوا نفـــورهم باغتيابي

فكـأني آتي بأعظم ذنب لو تبدت تعاستي للصــحاب

هكذا الناس يطلبون المنايا للذي بينهم جليل المصــاب

Çdo herë që jam takuar me njerëzit, më kanë parë duke u buzëqeshur, mirëpo ata nuk e dinë se çka kam unë

U shfaqi rehatinë njerëzve, gjersa të shpresojnë të jenë në rrobat e mia

Po ta dini se unë vuaj, i mërzitur e më është ngushtuar gjoksi

Do të iknin prej meje e nuk do të më afroheshin, e do të iknin edhe më shumë duke më përfolur

Sikurse të kem bërë mëkatin më të madh, nëse u shfaqet mërzia ime shokëve

Këtë ia shpresojnë njerëzit atij që mes tyre kështu është goditur.

I pari që e humb lumturinë është njeriu që e kërkon ate duke bërë mëkate ndaj All-llahut [subhanehu ve teala]…

Mëkatarët në realitet nuk janë të lumtur…edhe në qoftëse shfaqin zemërgjërësi dhe gëzim…

Mos u mashtro nga pamja e skllavit të epshit…sepse ata buzëqeshen dhe qeshen…

Mirëpo zemrat si kanë të tilla…

Titulli: Re: ‹ Poezi Islame Sun Feb 14, 2010 4:30 am

Poeti thotë:

ووالله لو شاهدت هاتيك الصدور رأيتهــا كمراجل النيران

ووقودها الشهوات والحسرات والالآم لا تخبو مدى الأزمان

أرواحهم في وحشة وجسومهم في كدحها لا في رضى الرحمن

ما سعيهم إلا لطيب العيش في الدنيـا ولو أفضى إلى النيران

هربوا من الرق الذي خلقوا له فبلوا برق النفس والشيطان

لاترض ما اختاروه هم لنفوسهم فقد ارتضوا بالذل والحرمان

لو ساوت الدنيا جناح بعوضة لم يسق منها الرب ذا الكفران

لكنها والله أحقـر عنده من ذا الجناح القاصر الطيران

طبعت على كدر فكيف تنالها صفواً أهذا قـط في الإمكان

والله لو أن القلوب سليمة لتقطعت أسفا من الحرمان

لكنها سكرى بحب حياتها الدنيا وسوف تفيق بعد زمان

بالله ما عذر امرئ هو مؤمن حقا بهذا ليس باليقظان

تالله لو شاقتك جنات النعيم طلبتهـا بنفائس الأثمان

Vall-llahi po të shohish ato gjokse do ti shihje si kazanet mbi zjar

Lëndë djegëse janë epshet, keqardhjet dhe dhimbjet, yë cilat nuk ndalen gjith kohën

Shpirtat i kanë në egërsi, kurse trupat në lodhje për te e jo për ta kënaqur Mëshiruesin

Ata veprojnë për jetë të këndshme në dunja, edhe nëse kjo i shpien në zjar

Ikën nga skllavëria për të cilën u krijuan, e u bën skllevër të vetvetes dhe shejtanit

Mos u dakordo me ata që ata kanë zgjedhur, sepse ata janë dakorduar me mposhtjen dhe privimin

Poqëse dunjaja vlen sa një krah mushkonje, qafiri nuk do të kënaqej në te

Mirëpo ajo është edhe më e pavlerë se sa një krah i mushkonjës

Natyrë e tij është njollosja, e si ka mundësi të arrijë pastërti, kjo asnjë herë nuk mund të arrihet

Vall-llahi, poqëse zemrat janë të sëndosha do të këputeshin nga privimi

Mirëpo janë dehur me dashuri ndaj jetës së kësaj bote, e do të zgjohet pas një kohe

Pasha Zotin, çfarë arsyetimi ka një njeri që kësaj i beson, mirëpo nuk është i zgjuar

Pasha Zotin, poqëse do të kishte mallëngjuar xhennetun-neimi do ta kërkoje me çmime të shtrenjta.

Mirëpo All-llahu ka disa njerëz që kanë jetuar të lumtur…

Titulli: Re: ‹ Poezi Islame Sun Feb 14, 2010 4:31 am

Buzëqeshja

Buzëqeshja është lëmoshë-sadaka,
Pejgamberi, alejhi selam, kështu urdhëroi e tha.

Një buzëqeshje është lëmoshë-mirësi,
dhuroja me gëzim kujdo që e njeh ti.

Një buzëqeshje është sadaka-lëmoshë,
pranoje, dhuroje, kudo që të shkosh.

Një buzëqeshje është lëmoshë e çmuar,
buzëqesh-nëse do të jesh e lumtur, e gëzuar…

» Poezi Islame
» Psikologjia Islame
» Tregime Islame
» Veshmbathja islame
» Koleksioni i Personaliteteve Islame

‹ Poezi Islame

‹ Poezi Islame

Similar topics

Similar topics