Zoti të krijoi në formën më të bukur, të pajisi me dëgjim, të parë dhe mendje.

Të tregoi rrugën kah Xhehennemi që të shpëtosh nga fatkeqësia e rëndë.
Ai të thërret kah drita, Ai të do, është i Mëshirshëm, Ai fal shumë dhe është plot dashuri.
Atëherë, përse je jofalënderues, si mund të jesh i shkujdesshëm, si e ke harruar Atë?
Ai është i Mëshirshëm, Ai të jep çdo gjë, nuk të lë, është përplot dhembshuri dhe është pranë teje kur ke vështirësi.
Drejtohu Atij, lute edhe në natën e thellë me lutje, thirre Atë, veprat e mira dhe lutja kah Ai ngritën.
Shikimet nuk depërtojnë kah Ai, por Ai te shikimet depërton dhe di çfarë fshehin gjoksat tanë.
Ai di çfarë bën çdo ditë, me ty është kudo që je, në ditën me diell ose në natën e errët dhe kur shiu bie rrëke.
Arsyetohesh me punë, obligime, je i zënë, por për lojëra, seriale, filma, argëtim dhe dalje ke kohë.
Por, për namaz, haxh, ndihmesë të varfërve dhe bamirësi, thua që nuk ke kohë.
Por, kur afrohet kërcënimi i vërtetë, shikimi i atyre që nuk kanë besuar shtangohet.
Atëherë do të shohësh qartë, shikimi bëhet i mprehtë, perdja largohet, ndërsa maskat e rrejshme bien.
Thua që je musliman, por fjalët tua veprat nuk i pasojnë.
Thua që e do Allahun, por këtë nuk e tregon me vepra, atëherë si të kuptojnë tjerët?
Ti dëshiron të marrësh, por nga vetja nuk jep asgjë.