Leter Dashurie.

Pse s'po kupton zemra ime qe ti s'me do qe ti me urren e me malkon pse s'po te perjashton zemra ime ty pse nga endrat nuk me del pse me lendove aq shum pse me le ne rruge pse e ben ate zemer gure e s'me flet me e s'me degjon e vec me braktise ae di qe kam gabuar, e di qe zemra jote dhimbjet qe une dikur ja dhurova nuk i ka merituar e di qe lotin ne sy nuk e pate merituar po te betohem se kam ndryshuar, ma jep edhe nje mundesi ta tregoj se kam ndryshuar po ti s'po me ndegjon e vec jeten tende po jeton. Mua me thua se tani e ke kuptuar care eshte dashuria tani e ke kuptuar care eshte jeta tani e ke kuptuar care eshte gezimi care eshte lumturia po pse mua keto sdo te mi dhuroshe Te lutem eja perseri eja tek un e jeten ma shijo me bukurin tende me zemren tende me buzeqeshjen tende.Kur ty te kam takuar azgje ne kete jete s'kam kuptuar.Ti te gjitha mi mesove ti me bere mua te jem e lumtur ti me bere mua njeri ti me dhurove shpresa ne jete ti keto gjera mi fale po tani keto me s'me intersojn se ty te kam humbur pergithmon.Ti me thua qe te mos vuai se kot e kam se kot po derdhe lot se kot te dashuroj se kot te trokas prap se kot me ty flas ndoshta te gjitha jane te kota ama prape un do ti bej se ndryshe un do te cmendem kur e di qe vet kam gabuar qe ti tani je large e di qe kete gabim kur vetes nuk do t'ja fale vec per kete gabim jeta me eshte ber e pa jetuar jeta me eshte ber nje tmerr i zi. Ti me ke lenduar mua 100 here e 10000 plage mi ke dhuruar po prap une te dua e te pres se vec per ty un do te vdes...................

Jam e ulur sot ketu.E ulur mes shume njerezve.Jane nga kombesi nga me te ndryshmet.
Jashte bie shi.Gjithmone e kam urryer shiun.Me sjell gjume.Me ben melankolike.Por dhe lageshtia te bezdis shume.E c'mund te bej ?
E shoh.Merzitem.Me merr malli per ditet e bukura.Gjithmone duhen ato gjera QE S'I KEMI.Ashtu sic te dua ty ! Te dua ??? JOOO...Te doja.....shume.....
Je dicka qe s'do e kem,por qe s'me vjen keq...Keto flasin e flasin pa pushim.Dhe mua me flihet.Me flihet shume.E adhuroj gjumin.Atje humb.....nuk mendon,nuk flet,
nuk lodhesh,nuk vuan e nuk gezon.Atje une iki ku me do zemra duke harruar realitetin e perditshem.Atje une vij tek ty sa here qe dua.Atje te kam prane si engjell,e jo si dreq qe je.E pas kaq kohesh une qe mendoj per ty.Me keq akoma,une qe i shkruaj ato qe mendoj.OK.Zysha vazhdon shkruan ne derrase.nga nje ane kam nje latin dhe nga ana tjeter nje indiane.F**k ca !>> Une vazhdoj shkruaj qe gjumi mos me marri.,qe te vazhdoj te ndjek zyshen.....qe te mos shoh shiun,qe te mos mendoj per ty dreqi ta haje......nuk mundem.....je nje semundje qe me persekuton prej vitesh.Me ke marre frymen ,shpirtin.Sa here te urrej...Sa here me mungon....Sa here me vjen t'i harroj te gjitha dhe te jem me ty.Sa here e kuptoj sa e cmendur eshte kjo ide e tille !Sa here qaj me lot cdo fjale qe me ke thene....e me se fundi : ""Vetem po s'e pashe dhe 1 here fytyren tende po mbaje mend cdo te bej ????"" E c'do me besh ???? Do kerkosh t'me takosh,te jesh me mua si dikur.Do mundohesh t'me mashtrosh e te me besh per vete.Do me thuash se ti me ndjen dhe se une te kam muguar.Dhe sa here qe s'te ka ecur ke bere si i merzitur,si nevrik e serioz.Ti...ti qe me beje dikur te qeshja pa fund.......Cdo fytyre qe ti i vesh vetes une e njoh.Une te njoh teper.Me ty s'mund te ulesh as ne nje lokal vetem se ti behesh i dhunshem.Se ti ben cdo gje per t'i arritur ato qe do.Se une jam nga ato gjera qe ti i ke dashur por s'ke ditur t'i mbash.Se ora kalon dhe une vazhdoj shkruaj per ty ... E cfare per ty ??? Ti je harruar ( me duhet t'ia them vetes kete) . Vazhdoj marr dhe shenime, vazhdoj shkruaj dhe ketu,,,,jam corap fare dhe me flihet......Shkruaj qe te me kaloje koha,qe te mos mendoj per gjerat qe s'duhet.....qe te mos merzitem dhe ti mbaj lotet qe me jane mbledhur ne gryke.....Shkruaj jo si shkrimtare por si studente e lodhur.Nga shkolla,puna,dashuria,e lodhur nga lufta e perditshme me veten,shendetin moral e psiqik.Duke te kujtuar e harruar ty.Duke u munduar te mos shkel mbi derrasa te kalbura,duke u munduar te behem vertete dikush.Kaq e veshtire ka qene gjithmone ??? Mjere paraardhesit....lum pasardhesit.....
Dhe shiu s'pushon.dhe kjo qe vazhdon flet .... Sot jam per gjume e jo per mesim.Sot jam per ne parajse,per paqe e qetesi.....e jo per ketu....jo per kete qe vazhdon te flasi papushim.....ufffa......jo per shiun qe s'pushon( m'i prishi floket qe me zor i drejtova qe ne pike te mengjesit)....jo per imazhin tend qe me ndjek.......jo per mallin ne zemer ....jo me syte nga tel.....Sot jam per diku tjeter........! Eh boll tani.Tani kam pushim. .

Letër me rastin e ndarjes!

Më thanë se ke shkuar në një qytet atje larg,
Thanë se je martuar, të kanë parë me vello të bardhë dhe në kraharorin tënd njeriun që s’e do...
Dikush më tha se ke pasur buzëqeshjen në fytyrë,
Tjetër kush më tha ta kanë parë buzën duke u dridhur,
Lotin në sy dhe e strukur rrinte në një qosh, më tha miku im
E puthte, e përqafonte, i derdhej trupi i njomë në kraharor,më tha armiku im, ai armiku i dashurisë sonë..!
U ula nën hijen e blirit, aty ku jemi puthur për të parën herë,
i mbulova me dushk shkronjat tona të gdhendura në cung
Ika drejt fundit, askujt pa i thënë gjë, pa e ngushëlluar vetën..!
Blirit, pranë të cilit u prekëm për herë të parë,ia lash unazën, kujtimin tënd pas puthjes dhe i premtova se në datëlindjen e ndarjes do të vi sërish
që të lë dy pika të lotit mbi myshqet pranë,
Kujtimet ia fala harresës dhe i thash ik nga lëkura ime, edhe ti je ajo,
merre flokun e bardhë, fytyrën e shkruar të saj, s'i dua më,
Le të mbesin në fotografinë e jetës, të varura në shpirtin e saj
Le ta dergjin deri në mplakje, deri në vdekje!
Lamtumirë! As unë tanimë s'të dua! Zemra nuk flet me ty më, asnjëherë, kurrë! Të lutëm mos e kërko kthimin, se vella e bardhë s'veshet dy herë...
E dashur lamtumirë!

Lamtumirë Dashuria ime…


Ne enderr si nje mankth me vjen. Qan, qesh dhe
luan me mua… Iken vjen pa me then asnje fjale. Tashme ke ikur… Por
kur do te vish perseri? Ndoshta neser…? Po nuk erdhe neser…?
Ndoshta pasneser… Dhe e di qe do vish dhe te pres me lot ne sy…
Vall me te vertet do te vish pa ikur perseri?! Ike duke me dhuruar
dhimbjen si kujtim… Edhe pse se doja duhet ta pranoja. Tashme vetem
per dicka te falenderoj… Se ti me mesove cishte dashuria.
Faleminderit per gjithcka, qofte dhimbje lot nete pa gjum gezime
dashuri… Nese svjen ne kete bote… Nje cope parajse do ta ruaj per ty
une
tani nuk e di se cpo ndodh pa ty qe nga dita e ndarjes sone lotet kane
zene vend ne syte e mi. nuk mundem ti ndal dot edhe pse e di dhuem mire
qe jane te pa merituar. me kujtohen shume gjera njehohesisht… shume
momente qe nuk mund ti harroj shume caste qe me bejne te vuaj. mendova
se ndarja do me bente te te harroja por nuk po ndodh aspak keshtu.
perkundrazi! ajo po me ben te te dua me shume po me shton me shume ate
mall te zjarrte qe kisha kohe qe e ndjeja. e di mire qe po mundohesh te
ndertosh nje jete te re atje… larg nga te gjithe nga gjithcka dhe nga
une.. te uroj me gjithe forcen e shpirtit te jesh e lumtur… ndoshta
kete fat te ka rezervuar jeta! por kur ti te jetosh ate jete te re kur
te kesh prane dike tjeter ktheje edhe njehere koken nga e shkuara… me
co njeher neper mend sepse kujtimi im nuk eshte vrases per ty… ajo do
te jete thjesht nje aventure e bukur e moshes! mos u mendo se sime bere
te vuaj aq shume as mos u pendo! rri e qete sepse une te dua me gjithe
shpirt e te kam falur gjithcka… vetem mendo se dikur kam qene e
shkuara jote se zemren time ta fala krejtesisht ty! do te ndihesha me
mire nese ti nje dite do te ndjeje pak nostalgji per ndjenjen tone
qofte edhe per nje cast te vetem. Vetem mendo se diku larg hapesires qe
na ndan eshte nje shpirt qe vuan per ty qe do te te prese perjetesisht!
eh! malli me ka mbytur… ne cdo cast me del fytyra jote. me kumbojne
ne vesh fjalet dhe premtimet e tua! ne cdo enderr me shfaqesh duke
buzeqeshur sapo zgjohem kuptoj se ishte thjesht enderr e bukur dhe me
pas trishtohem… qaj mbytem me lot se me duket sikur keshtu do te
kthej serisht por ky eshte vetem nje pretekst per te jetuar ne
genjeshtra per tu shmangur realitetit te hidhur qe po me shkaterron pak
nga pak. tani jemi vertdet larg dhe une prane kam vetem kujtimet e cdo
dite qe kemi kaluar bashke… prane kam vetem mallin qe me djek e
pervelon ashtu si llava e nje vullkani qe shkaterron cdo gje qe ka
perpara. ashtu dhe malli qe kam per ty nuk po me le te jetoj jeten time
me ben te hedh poshte cdol mundesi per te qene i lumtur… ndoshta
heren tjeter qe do te shihemi do te kesh ne krah dike tjeter dhe nga
une ndoshta sdo ti kthesh syte as
per te me pershendetur. ndoshta
do te kesh harruar se dikur kam ekzistuar ne jeten tende dhe kjo do te
jete tronditja qe do te me shkaktoje me shume dhimbje… e megjithate
une do te jem serisht ai qe do te shoh nga larg lumturine tende por
kurre nuk do te behem nje i trete ne lidhjen tuaj sepse ti ndoshta do
te ndjesh per ate pasion te mallshem qe me bere ta jetoj vetem ti…
une nuk dua te vuash e te ndjesh te njejten dhimbje te cilen dikur ma
bere ta jetoja… une do te kenaqem vetem me lumturine tende sepse
keshtu te pakten do te jem me i qete. duhet te mesohem me humbjen
tende, me idene se nuk od te jesh kurre e imja, por nuk mundem te te
mos mendoj qofte edhe per nje cast te vetem, sepse ti je kudo… ne cdo
lot trishtimi je ti, ne cdo cast dhimbje je ti… je kudo , ne cdo
pjese te qenjes sime, por teper larg dhe e pa arritshme… je thesari
me i cmuar qe nuk munda ta kem kurre, mbreteresha e mbreterise DASHURIA
ne te cilen nuk mund te jem as sherbetor… tani LAMTUMIRE pergjithmone
dashuria ime e paarritshme! “Lamtumire” dashuria ime e pamundur…

Të dua e panjohur

Fjalët për një dashurie të panjohur.Në kërkim të të panjohurës...

Çdonatë të ëndërroj edhe pse ende s’të kam parë, apo ndoshta të kam parësa e sa herë dhe nuk e kam ditur që je ti, ajo që kërkojë. Po nuk kagjë, këtë do ta mësoj me kohë. Ne mund të kalojmë pranë njëri - tjetrite të mos përshëndetemi apo mund të jemi me mira kilometra larg, por kjonuk ka rëndësi, aspak nuk ka rëndësi, ajo që ka rëndësiështë se unëjam vetëm i yti dhe ti je vetëm e imja sepse kjo është vendosur evulosur ende pa ardhur këtu.


Nuk ka rëndësi, aspak nuk karëndësi nëse më duhet të lodhem duke të të kërkuar ty apo se ti duhet
të lodhësh duke më kërkuar mua, ky është çmimi që duhet të paguajmë për
fitoren. E rëndësishme është se ti më pret dhe unë të pres, se ti më
kërkon dhe se unë të kërkojë, e rëndësishme është se ne do ta gjejmë
njëri tjetrin. Dashuria jonë dhe festa që do të bëjmë do të bëjnë që tëharrohen përgjithmonë ankthi i pritjes dhe ditët e vetmisë.


Nuke di në të kam parë ndonjëherë, por e ndjej se dy zemrat tona janë
takuar mes vete, janë takuar atje, tek burimi i dashurisë, tek ai burim
i pashtershëm ku çdo zemër furnizohet me dashuri, tek burimi, atje
lart.


E di edhe një gjë, e di se të kam parë në ëndërr,
shkëlqimi i fytyrës dhe flokëve të tua nuk më lejoi të të dalloja qartë
fytyrën, por unë e ndjeja se ishe ti, jo s’mund të ishte ndonjë tjetër.
Goja jote nuk më foli asnjë fjalë por buzëqeshja jote më tha shumë, sa
shumë !.


E di edhe se çdo natë shikimet tona ndeshën, atje
lartë në qiell, në yllin më të bukur,a e ke vërejtur ndonjëherë
vezullimin e rrugës që përshkojnë shikimet tona, atje shikimet tona
puthen, atje shikimet tona flasin

E panjohur më kërko, por mos
më kërko shumë se kështu mund të përplasesh në dike tjetër para se të
më gjesh. Më prit por jo edhe gjatë, nëse mendon se po vonohem, nisu,
do të më hasësh rrugës duke ardhur tek ti


Kujtohu, ndoshta jemi parë! Po ku se ? Ndoshta tek porta kur po hynim këtu, në këtë skenë që e quajmë JETË.

Çdo e njohur që takojë më bënë të mendojë për ty e panjohur.


Epanjohur s’ka rendësi që nuk të njoh, unë të dua. Ti ke diçka timen dhe
unë kam diçka tënden. Dhe atë ditë kur të njihemi do na duket se jemi

PER TYYYY


Ti mbyll syt dhe nje her te pushoj qastin kur te thash lamtumire kurr mos ta kujtoj , menyren se si u ndame fjalet te cilat njeri tjetrit ia tham.Sdua te kujtoj kur nga duart e mia rreshqitje e une e padobishme ate qast smund te beja asgje per ty.

Perveq maleve te larta dhe tmerruese askush nuk degjonte zerin tim ne ate kasolle te hekurt.E godisja porten me sa kisha fuqi por e kote nuk hapej dhe kthehesha prap tek ty te shihja duke me ikur po pa deshiren tende ..me ze te mekur shqiptoje "mos me ler ... mos me ler" Cmendesha , qaja me sa kisha fuqi duke shpresuar qe vaji im do te mbante ne jete edhe ca qaste ..

Nje mrekulli i lutesha zotit te ndodhte te hapej ajo der e mallkuar qe te gjeja shpetim per ty ..Si valle askush sdegjonte vajin tim goditjet e mia ...derisa une te shihja duke u munduar per jet, fryma me ndalej zemra ndalonte se rrahuri dhe kembet ndalonin hovin dhe diqka me shtrengonte ne kraheror ,ndersa admiroja se si luftoje per te jetuar kunder me te keqes VDEKJES .Por qdo gje ishte e kote skishte shpetim ishte shkruar qe me par te vdisje ne ate kasolle mallkimi duke me thene :"po vdes, me vete po marrr mallkimin per te dyt, po zgjedh vdekjen e ti shpeto dhe jeto tregoj botes kush je....te dua edhe ne varrr...mos me harro .."Fjalet e fundit ishin keto qe me the mua e me le ne ket bote te jetoj me ndjenje faji qe ste shpetova dote .Kjo ishte me e pakta qe per ty duhej te beja tani .Ne momentet kur une deshiroja vdekja te me merrte ti me shpetove dhe "gjithqka"me dhe por prap mi more te gjitha ne varr.Dua ti tregoj botes se qfar njeriu ishe dhe qfar ke bere per ta ... tu tregoj se qfar vlera kan humbur duke mos ditur te qmojne ate qe ti kishe ,ata te moren me te shtrejten JETEN duke te mbyllur ne humneren e harreses.....

Rri ulur prane dritares,jashte filloi te bjer shi, kam menduar shume per ty keto dite munde te them se me mungon
shume. Sa shume mendime me vijne ne koke dhe sillen rrotull, eshte kujtimi yt shpesh me duket se do te hysh ne dere
me buzeqeshjen tende si te mos kishe ikur kurr. E di mire nje gje faji dhe pendimi me ndjekin. Perse ... perse nuk te
thash sa shume te doja?
Sot je shume larg meje, deshiroje shume te merrja doren tende dhe te ulesha bashke me ty , pa thene asnje fjale me
goje dhe te te thosha gjithcka me zemer. Ne fakt , me jep ankth kjo largesi dhe po te mundja ne kete moment do te
isha ne krahun tend, te te thosha se je shume i rendeshishm per mua dhe te adhuroje se tepermi. E di se pse nuk te
kam thene asnjeher ? Pergjigja eshte e thjshte, sepse mendoje se fjalet ishin teper. Po vuaj shume qe nga ikja jote, me
dhemb ne shpirt qe nuk jam afer teje , sepse sepse nuk te thash kurr at se sa te doja , prandaj edhe sot po e shkruaj
kete leter .
Kam nevoje te qaj , te shfryhem njeher e pergjithmon, sepse ne qoftse vazhdoje para tjeterve te dukem se jam mire ,
se asgje nuk me preukupon. Trishtimin qe ma le ti , do tme shkatrroje qdo dite e me shume. Pse nuk kthehesh tash ???
Kam nevoje per Ty .. do te isha shume e lumtur po te shihja perdite pasqyrimin tim ne syt e Tu , te degjoja zerin tend
teksa shqipton emrin tim , te thithja ajrin qe thith Ti dhe vetem me keto do te ndihesha dhe do te siguroja qe do te
ndihesha e lumtur . Ne qofte se lexon kete leter , do ta shohesh se qdo fjale e shkruare ne te eshte nje lot dhe
frymarrje dashurie per Ty. Edhe pse kam nje bindje se ndoshta keta rreshta ske per ti lexuar kurr .
Sa mire do te ishte sikur ta kisha shkruar me pare kete leter , sepse nuk do te ikje kurr pa e dite sa Te DUA .